روزگار تنهایی پارسا ...

راستی یادم اومد ... اون پیرزن بداخلاقه تو کوچه مهد که پراید مشکی داره میزنه همه رو لت وپار می کنه رد میشه  ، اون هم مهربون شده دیروز وایساد و یه کم با پارسا خوش و وش کرد و بعد بهمون قطاب فرداعلای خونگی تعارف کرد. غلط نکنم همشهریه  ...

مامان : آخ قلبم درد می کنه فکر کنم دارم میمیرم ... پارسا نگاهی از روی ناباوری و ناراحتی : نه من تنها میشم ... مامان توی دلش : بابا ای ول چه معرفتی ، چطور میگن بچه ها مرگ و درک نمی کنن ، حقا که از سنت بیشتر می فهمی مامان : خوب بابا که هست تنها نیستی پارسا : بابا که الان نیست ، من تنها میشم ، چیکار کنم ؟ کی منو ببره مهدکودک مامان که تازه فهمید چی به چیه و آقا از تنهایی الان می ترسن نه کلا پارسا با عصبانیت: کی منو ببره مهدکودک ، بابا که نیس منو ببره مهد ، این میمونه من و ببره ؟ مامان توی دلش ، یعنی من الان دارم کار یه میمون و انجام می دم ؟ ...

سلام سلام عید شما مبارک ... عید فرزانه خانم هم مبارک حس می کنم امسال یه سال خیلی خوبه ، همه خوشحالن ، توی چشم همه امید موج می زنه ... نمی دونم شایدم ما سرخوشیم فکر میکنیم همه خوشن !!!! هرچی که هست همه چی خوبه امیدوارم امسال همه به آرزوهاشون برسن و می دونم که می رسن چون یه حسی میگه که امسال سال خوبیه آقای صاحب خونه چه مهربونه ... ، آشپز مهد چه مهری ورزید امروز ، خاله رویا ! خاله رویای مهربون کلی از پارسا تعریف کرد ، آقای حسن خان چه تحویلی گرفت پارسا رو ... ، خانم داروخونه ای ... ، آقای گل فروش... ، آقای مغازه دار که مغازه الکتریکی داره ... ، چرا همه مهربون شدن ؟؟؟؟ راستی یادم رفت اون آقایی که اومده بود نون بگیره گفت ما خونه مون...